Bagan - Monywa - Mandalay - Phyn Oo Lwin

Eenmaal gearriveerd bij het busstation in Bagan zagen we direct dat deze plaats anders is dan alle plaatsen. Geen taxi's of songthaews op het station maar allemaal karretjes met een paardje ervoor. Voor 500 Kyats per persoon werden we naar de monastry gebracht waar we in Bagan zouden verblijven. Eindaga (onze vriend de monnik) vertelde al dat de monastry vlakbij het station was en na 2 minuten rijden arriveerden wij daar al. De mensen die in de monastry wonen wisten niet naar welke kamer ze ons moesten sturen en dus besloten we onze spullen hier te droppen en direct naar een hoge oude pagoda te lopen. Na zo'n 15 minuten kwamen we daar aan....het is nu zo'n 05:15 en nog pikkedonker. We besloten boven op de pagoda te klimmen om vanuit daar de zonsopkomst te bekijken. Rond 7 uur begon het licht te worden en al snel kwam het zonnetje boven de bergen tevoorschijn. We hadden uitzicht over een gigantische grote vlakte met daarop meer dan 2000 hele oude pagoda's en dat uitzicht, samen met de zonsopkomst maakte dit moment overweldigend. Het werd nog specialer toen net na de zonsopkomst zo'n 20 luchtballons rustig over de tempels kwamen gevlogen...het was spectaculair! Nadat we ontzettend van dit moment genoten hadden zijn we terug gewandeld naar de monastry. Na zo'n 20 minuten daar gewacht te hebben kregen we het slechte nieuws dat we daar niet konden slapen. De reden was dat de leider van deze monastry niet aanwezig was en de assistent wilde hier geen toestemming voor geven, balen! We besloten in een paardenkar te springen die ons naar een guesthouse bracht. Het eerste guesthouse wat we bezochten was goed en de prijs was ook oké, we besloten hier in te checken om meteen een dutje te doen. We waren hartstikke moe van de zware nachtreis die we achter de rug hadden en vielen als een blok in slaap. Rond 13:00 zijn we een hapje gaan eten en toen hebben we een elektronische fiets gehuurd. Hiermee zijn we lekker rond gaan tuffen over de archeologische vlakte van Bagan. Het is schitterend. Superveel pagoda's en allemaal in perfecte staat. Ook zagen de pagoda's er van binnen schitterend uit, mooie oude wandschilderingen, oude Boeddha's en mooie versierde tegeltjes. We hebben deze middag behoorlijk wat pagoda's bezocht en rond 5 uur besloten we naar dezelfde pagoda te rijden waar we vanmorgen de zonsopkomst hadden gezien....nu gingen we hier dus de zonsondergang kijken. Onderweg naar die pagoda stopte mijn e-bike ermee, mijn accu was leeg en aangezien mijn ketting er al heel de dag af lag kon ik niks meer. Per toeval kwamen we onze vriend Eindaga tegen die achter op een motor zat...ik kon bij hun hangen en ze loodsten me naar de Pagoda. De zonsondergang daar is denk ik 1 van de mooiste die ik ooit gezien heb....spectaculair!!!! Hierna zijn we met zijn alle terug gegaan naar het guesthouse, de e-bike ingeleverd en daarna lekker gaan douchen. Ook besloot Eindaga terug naar Yangon te gaan....het was leuk en interessant om met hem om te gaan maar de monniken hebben zo'n andere levenswijze dat het een beetje pain in the ass was....om het zo maar te zeggen...we kochten met zijn 4-en een ticket terug voor hem en namen afscheid, hij vertelde ons dat wanneer we terug gaan naar Yangon dat we bij hem in zijn monastry kunnen slapen, ik weet niet of ik dat wil maar ik zie wel. Hierna zijn we heerlijk uit gaan eten waarna we al snel te bed zijn gegaan. De dag erna werden we om 08:00 opgepikt door een pickup. We hadden deze geregeld om deze dag de mount Popa te bezoeken...de woonplaats van de geesten! De mensen van de pickup service hadden het goed geregeld, ze hadden netjes een groot matras achter in de bak gelegd. We waren vandaag met 7 man, Roger Caroline Nico Tom ik en de 2 Belgische meiden die we hier gisteren weer toevallig tegen kwamen. De 1,5 uur durende reis was zeer leuk. Onderweg maakten de lokale mensen langs de kant allemaal gekke geluiden zodat we naar hun keken, als we dan keken lachten en zwaaiden ze...zo bijzonder. Ook stopten we bij een palmsugar fabriekje, ze lieten ons homemade snoep en whisky proeven en ze lieten zien hoe het gemaakt werd. Hierna doorgereden naar Mount Popa en eenmaal daar aangekomen waren we een beetje teleurgesteld. We verwachtte terecht te komen in the middle of nowhere...een natuurgebied met een vulkaan waar we dan naartoe konden hiken. Maar we kwamen terecht in een klein dorpje met een gigantische rots in het midden waar een pagoda op was gebouwd. Het zag er schitterend uit maar dit was niet waarvoor we hierheen zijn gekomen. We snapten er allemaal niks van maarja...we beklommen de rots en we bezochten de pagoda. Het uitzicht was gigantisch en de pagoda was wel oké...we hebben boven op de top een beetje in de zon liggen slapen....heerlijk. Hierna zijn we weer naar beneden geklommen en daar hebben we wat gedronken waarna we weer terug gereden zijn naar Bagan. De trip was eigelijk best leuk maar aangezien we iets totaal anders verwacht hadden waren we een klein beetje teleurgesteld. Bij terugkomst in het dorp zijn we even gaan douchen waarna we met zijn alle lekker zijn gaan eten in een traditioneel Birmees restaurant, we bestelde ieder 1 gerecht en werkelijk heel de tafel werd weer volgezet met heerlijk eten...het was genieten! Hierna hebben we bij het guesthouse zitten chillen en om 19:00 moesten we afscheid nemen van Roger en Caroline, aangezien ze nog maar een weekje in Myanmar hadden moesten ze echt verder naar de volgende hotspot. Tom en ik zijn naar het busstation gelopen om voor morgenvroeg een busticket te regelen om naar Monywa te gaan, het is een reis van 4 uur en het kostte maar 3500 Kyats...perfect! Iemand had me verteld dat het wel een leuk dorpje was en dat was alles wat we wisten toen we boekten. Na nader onderzoek bleek dat Monywa de Efteling van Azië is, we zijn benieuwd! Verder zijn we deze avond samen met een grote groep nog gezellig ergens wat gaan eten en drinken. Aan het einde van de avond afscheid genomen van de 2 Belgische meiden en wederom op tijd te bed gegaan. 'S morgensvroeg gedoucht en de backpack ingepakt, ergens ontbeten en naar het busstation gelopen waar we na 10 minuutjes wachten al vertrokken naar Monywa. We zaten in een hele kleine krappe gare local bus, die ook nog vol werd geduwd met iets wat leek op magnetrons maar de 4 a 5 uur durende reis viel niet tegen. Eenmaal gearriveerd bij het busstation was het een gekkenhuis, dit hadden we nog nooit meegemaakt. Er stonden een stuk of 10 tuktuk en motortaxichauffeurs bij elkaar en ze waren echt aan het vechten om ons. Ze pakte mijn tas en mijn vishengel af zodat we met hun meegingen. De rest was het er niet mee eens....schelden en agressief tegen elkaar en degene die mijn vishengel vast had dreigde hem als een honkbalknuppel te gebruiken....we wisten niet wat we zagen....Tom loste het perfect op door in een tuktuk te stappen waarvan de chauffeur lag te slapen. Je had die koppen moeten zien....terwijl we aanreden zagen we ze nog flink ruzie maken onderling....tegen ons waren ze heel vriendelijk maar het was bizar! De tuktuk chauffeur dropte ons bij het guesthouse waar we om vroegen. De kamers waren best duur, 20 dollar voor 2 personen maar het was wel inclusief airco en ontbijt. Wel moesten ze de kamer nog schoon maken dus wij besloten bij een koffiezaakje lekker wat te gaan drinken en onze internetzaken bij te werken. We hadden vrijwel de hele middag bij het koffiehuis gezeten en daarna zijn we op onze kamer wat gaan chillen. 'S avonds zijn we de straat op gegaan. We zagen dat er tientallen eetkraampjes neergezet waren. Het was er superdruk...allemaal lokale mensen. Nadat we ergens een loempia gegeten hadden zijn we bij een buffetkraam terecht gekomen. We bestelden van alles en de tafel stond bomvol. Hier hebben we echt heerlijk zitten eten en we moesten daarna in totaal zo'n 2000 Kyats ($2,-) betalen. Aangezien er op veel eten na verder niet veel te doen is en omdat ons hotel niet super is besloten we wat andere hotels in te lopen om te kijken hoeveel de kamers daar waren. Helaas waren ze in dezelfde staat of veel te duur. Ook probeerden we bij de hotels nog een motor of een fiets te regelen voor de volgende dag maar dat was onmogelijk of veel te duur. Om deze avond te breken wilde we voor een massage gaan maar we konden niet 1 plek vinden waar dat kon. We vroegen in een groot hotel of zij ons hiermee konden helpen. We moesten op een stoel plaatsnemen en nadat hun het nodige rondgebeld hadden kwamen ze ons vertellen dat er zo'n 5 kilometer verderop een massagesalon zat en dat ze al een taxi voor ons geregeld hadden. Toen we vroegen wat de taxi koste verschoten we een beetje...we vertelde hem dat het op straat veel goedkoper zou zijn. Aangezien ze ons zo goed hielpen was dit wel even een ongemakkelijk moment. Maar de eigenaar van het hotel loste het perfect op. Hij bood ons aan daar gratis heen te brengen. Relax! Eenmaal bij de massagesalon aangekomen wisten we niet goed wat er ermee aan moesten, het zag er namelijk bizar uit...10 man security bij de ingang...het leek wel een hoerentent. Nadat ze ons vertelde dat de massage voor een uur maar 4000 Kyats was zijn we toch maar naar binnen gegaan. De massage was verder goed en toen het uur bijna om was kwam er een man binnen met onze vriend/de eigenaar van het hotel aan de telefoon...hij wilde ons weer op komen halen. Yo prima we zijn bijna klaar. Hij kwam ons ophalen en eenmaal terug in het dorp, nadat we hem vriendelijk bedankt hadden was het al laat genoeg om naar bed te gaan. De dag erna rond half 9 zijn we ons gratis ontbijt gaan nuttigen. Het was beter geregeld dan we verwacht hadden. Fruit koffie thee toast ei jam en zelfs friet :-) Na het ontbijt zijn we bij het koffiehuis even onze internetzaken gaan regelen en hadden we een tuktuk geregeld voor deze dag. We hadden geregeld dat hij ons als eerste naar de Thanboddhay Paya (de Eftelingpagoda van Myanmar) zou brengen en daarna naar het Bodhi Tataung (een complex met Boeddhabeelden waar ook de grootste Boeddha van de wereld te bezichtigen is). Dit alles kostte 10 dollar in totaal. Na een leuke rit van zo'n 40 minuten arriveerden we bij de Thanboddhay Paya, we moesten hier 3 dollar betalen maar dit was het het waard. Allemaal verschillende gebouwen en torentjes in de raarste kleuren. Allemaal mooie beelden en er moeten wel een miljoen Boeddhabeeldjes staan, ze waren werkelijk overal. Ook kon je een toren beklimmen vanwaar je een schitterend uitzicht had. We zijn erg blij dat we dit complex bezocht hadden...het is werkelijk helemaal anders dan alles wat we tot nu toe gezien hadden. Hierna reden we door naar de Bodhi Tataung...en WOW, terwijl we nog een paar kilometer te gaan hadden zagen we in de verre verte al de gigantische staande en liggende Boeddha....ongelooflijk wat een reuzen! We klopten onze chauffeur maar eens op zijn schouder zodat we de nodige foto's konden maken. Tijdens de laatste 2 kilometer gebeurde dat nog regelmatig...het is SPECTACULAIR!! Eenmaal aangekomen bij het complex zagen we als eerste duizenden Boeddha's onder een parasol, al hun hoofden waren gericht naar de reuzenboeddha's. Daarna bezochten en beklommen we een grote gouden pagoda vanwaar je wederom een schitterend uitzicht had over de reuzen. De staande Boeddha is bijna 150 meter hoog en is de grootste ter wereld! Nadat we de Pagoda bezichtigd hadden kwamen we als eerste uit bij de reclining Boeddha (een liggende) deze was een goede 100 meter lang en van dichtbij vrijwel niet goed te fotograferen. Het was een supermooi beeld...zo gedetailleerd. Toen we doorliepen naar de staande Boeddha zagen we dat de liggende Boeddha een opening in zijn rug had en dat je hem dus van binnen kon bezichtigen. Binnenin was merkwaardig genoeg de hel...allemaal vreemde beelden en figuren...heel bijzonder. Misschien willen ze ermee zeggen dat Boeddha groter is...!? Hierna liepen we naar de staande Boeddha...dat ding is echt niet normaal meer...wat een gigant en hoe ze dat ding op de top van de berg geplaatst hadden is me nog steeds een raadsel. Na de nodige foto's zijn we ook deze Boeddha van binnen gaan bezichtigen. We konden misschien wel 10 etages omhoog. Het stond vol met diverse soorten Boeddhabeelden en alle wanden waren helemaal beschilderd. De mooiste schilderingen van de hemel tot aan de gruwelijkste schilderingen van de hel. Ja de grootste Boeddha ter wereld ziet er van binnen supermooi maar heeeeeel bijzonder uit!! Nadat we even een ananasje gescoord hadden zijn we terug gelopen naar onze tuktuk. We zagen ook dat ze nog een supergrote, op zijn rug liggende Boeddha aan het bouwen waren. Dit gaat in de toekomst een toeristische trekpleister worden...dat kan niet anders! Aangezien er nu alleen maar lokale mensen dit complex bezochten was er geen entreegeld, helemaal niets...perfect! Hierna zijn we terug naar Monywa gegaan waar we bij Eureke (het koffiehuis) lekker hebben zitten eten en waar we onze internetzaken geregeld hadden. Hierna zijn we bij het guesthouse een filmpje gaan kijken en 's avonds hadden we nog wat rondgewandeld. Nog een kerel ontmoet die ons uitnodigde om verse yoghurt met hem te gaan eten zodat hij Engels kon oefenen. Hierna zijn we rustig naar het hotel gelopen en nadat ik lekker even heb zitten lezen ben ik in slaap gevallen. De volgende morgen even mijn blog bijgewerkt en lekker ontbeten...gelukkig geen westers ontbijt maar een goed bord nasi. Hierna mijn spulletjes gepakt en vertrokken naar het busstation. Het kaartje naar Mandalay kostte maar 2000 Kyats. De bus was redelijk ruim en na een paar uurtjes rijden arriveerden we in de stad. Daar hebben we even een hapje gegeten waarna we door de motortaxi's naar ons hotel werden gebracht. De kamers zagen er netjes uit en een tweepersoonskamer kostte $25,- inclusief ontbijt. Na wat onderhandelen kregen we de kamer voor $22,-. We zijn deze middag gewoon maar wat rond gaan lopen. Pff wat een hectische stad...maar wel leuk want overal waar je kijkt of loopt is volop leven. De mensen zijn vriendelijk zoals overal. 'S avonds even lekker gedoucht waarna we een hapje zijn gaan eten. We hoorden dat er hier een barretje zou zitten en besloten dat maar eens te gaan checken. Er was niet veel te doen maar gelukkig hadden ze een pooltafel waardoor we ons goed vermaakt hadden. We zijn deze avond al op tijd te bed gegaan. De volgende morgen na ons ontbijt zijn we een fiets gaan huren. 2000 Kyats voor de hele dag. Als eerste besloten we naar Mandalay hill te fietsen. We kwamen langs het oude paleis maar aangezien dat niet de moeite waard zou zijn om te bezoeken sloegen we die over. Eenmaal aangekomen bij Mandalay hill zijn we naar de top geklommen, het is een redelijk hoge berg vol met tempeltjes. Terwijl we halverwege wat zaten te chillen kwam er natuurlijk weer een groep locals voorbij die allemaal met ons op de foto wilde. Vanaf de top een geweldig uitzicht over het landschap en over de stad Mandalay. Nadat we deze berg bezocht hadden zijn we ergens echt Birmees gaan eten waarna we gewoon maar wat rond zijn gaan fietsen. We fietsten door de drukke stad en we fietsten dwars door de echte sloppenwijken. Pff wat een leefomstandigheden...zwermen insecten overal en dan nog niet te praten over de "huisjes"! Wel was het geweldig hoe alle mensen zwaaiden en lachen naar je...ze waren zo enthousiast en vriendelijk...! Uit respect heb ik er maar geen foto's van gemaakt. Nadat we weer verder gefietst waren en nadat we wat gedronken hadden ergens kwamen we uit bij Mandalay city park. Het is een klein attractiepark en het entreegeld bedroeg maarliefst 500 Kyats (€0,37). Voor de locals was dit gratis aangezien de attracties allemaal geld kosten. Wat een grappig parkje, een grote gamehal...botsauto's...rolschaatshal...achtbaan...waterachtbaan...reuzenrad...draaimolen....spookhuis...kinderspeelpaleis....karaokeruimtes en een meer waar je in zo'n zwaan rond kunt fietsen. Echt erg grappig, wijzelf zijn in de waterachtbaan en het spookhuis geweest. Het spookhuis was echt TE grappig, als de rit bijna klaar is, bij het allerlaatste bochtje blaast er een luchthoorn echt superhard in je oren...echt niet normaal meer. Wij lagen helemaal dubbel. Ook ontmoette we hier een aantal locals waarmee we een goed uur hebben staan voetballen...echt super vet. Hierna zijn we nog even naar de gamehal geweest en toen zijn we terug gefietst naar het hotel. Onderweg nog een lekkere avocadoshake gehaald...mmmm :-). Na de welverdiende douche zijn we naar de bioscoop gefietst. Een mooi splinternieuw gebouw, het kaartje kostte 2500 Kyats. We bezochten de 3D film PompeII. De film was Engelstalig en zonder ondertiteling maar hij was makkelijk te volgen. Het was niet de beste film die ik ooit gezien heb maar de ervaring om in Myanmar naar de bios te gaan was wel supervet. Tijdens de gehele film echt een continu geluid van mensen die zonnenbloempitten aan het openen waren...niet normaal wat een knaagdieren. Toen de film eenmaal afgelopen was en toen de lichten aangingen was het resultaat dan ook te gek voor woorden. Niet dat ze voor de rommel plastic zakjes gebruiken, nee ze gooien en kitsen alles op de grond...je had het eens moeten zien! Hierna zijn we onze fiets weer in gaan leveren, zijn we heerlijk ergens Indiaas gaan eten en hebben we nog een potje gepoold bij Hunters Bar...waarna we rond een uur of half 11 te bed gingen. De volgende morgen heb ik mijn dagboek bijgewerkt en mijn blog up to date gebracht. Rond 11 uur liepen we naar een plek waar pickuptrucks staan te wachten, deze pickups gaan allemaal naar dorpjes in de bergen. Wij hadden besloten naar het bergdorpje Phin Oo Lwyn te gaan. De rit met de pickup was niet comfortabel, harde houten zitjes en ze propten er maar mensen bij. Op een gegeven moment wilde er een oud vrouwtje bij maar aangezien de pickup vol zat was de enige optie voor haar om erachter te hangen. Ik besloot mijn plek af te staan er achter te gaan hangen. Best relax...lekker uitwaaien. Op een gegeven moment wilde er nog een man instappen maar er was echt geen plek dus hij ging maar op het dak zitten, waarna Tom en ik ook al snel op het dak gingen zitten. Deze paar uur durende rit door de bergen was schitterend, we hadden super uitzicht en deze manier van reizen was weer eens wat anders. Eenmaal gearriveerd in Phin Oo Lwyn achterop een motor gesprongen die ons voor een paar cent naar een guesthouse bracht. De mensen waren hier superaardig en de kamers waren mooi en betaalbaar. Nadat we even op bed gechilld hadden zijn we het dorpje gaan verkennen. We bezochten de lokale markt en we kochten een fles aarbeienwijn die in deze streek gemaakt word. S avonds zijn we op de markt gaan eten en dronken we de wijn, die echt niet te pruimen was...we besloten wat locals wijn te geven maar die vonden hem net zo min lekker haha. Na het eten zijn we wat rond gaan wandelen en zagen we dat er Engels voetbal op de tv was, we zagen een gigantisch scherm in een elektronicashop en we vroegen waar we voetbal konden kijken. We zijn in Myanmar dus natuurlijk werden er direct de stoelen uit de schuur gehaald....daar zaten we dan middenin de winkel...blik bier erbij :-) We zijn in de rust maar naar een koffiehuisje gegaan waar we de rest van de wedstrijd gezien hadden. De volgende morgen, na het ontbijt besloten we een motor te huren om de omgeving te gaan verkennen. We hoorden dat er wat watervallen en een grot in de omgeving te zien waren. We reden het dorp uit maar we kwamen maar niks tegen. We reden alsmaar verder de bergen in totdat we erachter kwamen dat we alleen terug naar het dorp konden door heel dezelfde weg weer terug te gaan. Aangezien we al lang aan het rijden waren besloten we na het bezoeken van een klein dorpje om maar terug te gaan. Eenmaal terug in het dorp lekker wat gegeten en wat op bed gaan chillen. Rond een uur of 4 besloten we om nog even een stuk rond te gaan scheuren. Zoals gewoonlijk waren we een beetje aan het ouwehoeren, we zagen 2 mooie meiden op een scooter en terwijl we ze inhaalden riepen we Mingalaba...(hallo). Ze riepen iets terug in het Engels, wat niet heel vaak voorkomt hier. Toen we vroegen hoe het met ze ging bleken ze nog best goed Engels te kunnen. We vroegen of ze deze avond naar Phin Oo Lwyn wilde komen om met ons wat te drinken. De meiden vertelde ons dat ze wel wat wilde drinken maar dat we hun maar moesten volgen. Na een kwartiertje volgen gingen we van de grote weg af, sloegen we een zandweg in en uiteindelijk kwamen we uit bij het huis waar 1 van de 2 meiden woonde. Ze vertelde ons met haar mee te gaan. We ontmoette haar ouders en een aantal mensen meer. Het bleek dat haar vader een huisarts is met zijn eigen "ziekenhuisje" aan huis. Ze trok een deur open waar een man heel zielig lag te kijken die deze dag een ongeluk had gehad en zo waren er nog meer patiënten. Ook was haar vader een nieuw gebouw in de tuin aan het bouwen die als ziekenhuisje gaat dienen. Na de rondleiding moesten we op de bank plaats nemen en kregen we thee en zonnenbloempitten. Ze vertelde ons dat ze Christelijk is, dat ze naar de Katholieke school ging en dat ze viool speelde, zo haalde ze haar viool te voorschijn, liet ze ons erop spelen en speelde ze zelf een stukje. Echt superleuk, de familie is superaardig. De kinderen zijn naar liederen over God aan het luisteren enz., heel bijzonder. Aangezien we met niemand heel goed konden praten werd het een beetje ongemakkelijk en maakte we duidelijk dat we wilden gaan. Maar dat kon echt niet, niet voordat we samen gedineerd hadden. De meid dook de keuken in en ging de kok helpen zodat het eten sneller klaar zou zijn. Na zo'n 20 minuten wachten hebben we echt heerlijk met zijn alle zitten eten. Hierna zijn we wat rond gaan wandelen door de moestuin van de buren, ze vertelde ons alles over de groente en bloemen. Ze leidde ons ook naar het dicht bijliggende rolschaatspark. Tom en ik wilden ons natuurlijk niet laten kennen en we gingen wat rolschaatsen huren, deze hadden ze niet groter dan maat 44 en voor mij ging het hem dus niet worden. Nadat Tom zich uitgeleefd had zijn we terug naar het huis gelopen waar we nog wat hebben zitten kletsen met de familie en wat patiënten waarna we weer op de motor zijn gestapt om terug naar het guesthouse te rijden. Yeah wat een geweldige ervaring...alweer..Myanmar blijft ons verassen. Eenmaal bij het guesthouse zijn we een filmpje gaan kijken waarna we lekker zijn gaan slapen. 'S morgensvroeg ging op tijd de wekker, even snel ontbeten en achterop de motor gesprongen die ons naar het treinstation bracht. Hier kochten we voor 3000 Kyats een kaartje om naar Hsipaw te gaan, blijkbaar een leuk dorpje in de bergen. We hadden al van meerdere mensen gehoord dat deze reis erg mooi zou zijn. De trein reed door de bergen, we passeerden een x aantal dorpjes en in de trein is ook al volop leven. Op een gegeven moment arriveerden we bij het hoogtepunt van de reis, we zagen hem al van ver aankomen...een hele grote brug over een ravijn..schitterend. Terwijl we echt op het punt stonden om de brug op te gaan kwam de trein tot stilstand, en hij bleef maar stilstaan. Na misschien wel een uur vertelde een Engelssprekende man dat de trein motorische problemen had en dat het nog wel een uur of 3 ging duren...pfff! Maar we kregen nu wel de kans om mooie foto's van de brug te maken, we dronken wat bij het theehuisje en we hingen maar wat rond. Op een gegeven moment kwam er een trein aan vanuit de andere kant...maar wij stonden midden op het enigste spoor. De trein werd gekoppeld aan de onze en ze duwden ons achteruit totdat er een plek was waar ze ons voorbij konden, wederom een erg bijzonder moment! Na een redelijk lange tijd wachten bleken de problemen te zijn verholpen en werd de reis voortgezet en na een reis van zo'n 9 uur arriveerden we in Hsipaw. Een jongen die ik een paar maanden geleden ontmoet had vertelde me naar welk guesthouse ik moest gaan, dat guesthouse had een aantal mannetjes met vervoer bij het station staan en na een paar minuten waren we al bij het guesthouse. Goedkope goede kamers en vriendelijk personeel, wat wil je nog meer.