Hoi An-Hue-Phong Nha

De reis van Nha Trang naar Hoi An is begonnen. Renee, waar ik ruim een maand mee gereisd hebt blijft nog wat langer in Nha Trang, dus ik reis nu verder met Robert en Anna. We hebben de nachtbus geboekt. Aangezien de reis 12 uur duurt was dat de beste keuze. Het schilt een hotelovernachting, de reis is niet zo duur en je krijgt een lekker privébed wat tot nu toe heel goed bevallen is. We werden ditmaal als eerste van alle passagiers opgehaald en we kregen een plekje in de bus toegewezen. Helemaal achterin en onderin. Iedereen heeft een priveplek behalve achterin, daar lig je met 5 personen langs elkaar. Het is de slechtste plek die je kunt krijgen dus we vroegen om een normale plek, tevergeefs. Achja, we hoopten maar dat de bus niet vol kwam te zitten want dan hadden we juist heel veel ruimte. Helaas, de bus stroomde helemaal vol. Bij ons kwamen nog 2 Chinese dames te liggen en daardoor moest ik in het midden gaan liggen, grrr dat is juist de plek met de minste beenruimte van allemaal. Maargoed de bus reed aan en ik legde me erbij neer. Na een tijdje ben ik lekker mijn verslag gaan schrijven waardoor de eerste 3 uurtjes voorbij vlogen. Op een gegeven moment heb ik wel even geslapen maar het viel niet mee, ik kon mijn benen niet kwijt en kon dus niet echt ontspannen. Maarja, ik heb uiteindelijk toch nog tot half 6 geslapen ofzo dus dat viel niet tegen. Mijn rug en benen waren eraan gegaan maar ook dat overleef je wel. Na nog zo'n 2 uurtjes rijden, rond 07:30 arriveerden we in Hoi An. We werden een paar kilometer buiten het centrum gedropt. Gelukkig was er een hotelmedewerker die ons aanbood hun kamer te komen bekijken, we mochten dan gebruik maken van de gratis shuttlebus. Als we de kamer niks vonden mochten we natuurlijk gewoon weer gaan. Bij het hotel aangekomen boden ze ons een geweldige 3 persoonskamer aan. Na wat afgepingeld te hebben kregen we de kamer voor 100000 Dong pp( €3,75) incl. een fiets. Het hotel is supermooi, schoon netjes een groot zwembad enz. We zijn blij met deze keuze. We dropten de spullen in de kamer en besloten de fiets te pakken om te gaan ontbijten. Na het ontbijt zijn we Hoi An per fiets gaan verkennen. We bezochten een heel mooi tempelcomplexje, de mensen zijn hier vriendelijk en we vonden het meteen al een leuk stadje. We hadden al gehoord over het oude centrum, autovrij en heel erg authentiek. Al snel kwamen we daar terecht. Het is hier PRACHTIG, allemaal kleine straatjes met gezellige huisjes en winkeltjes. Midden in het centrum is een riviertje waar heel veel mooie bootjes liggen te dobberen. Het is waarschijnlijk het mooiste dorpje waar ik tot nu toe geweest ben. Zo gezellig. We hebben onze fiets geparkeerd en we zijn lekker door de straatjes gaan wandelen. Aan alle bomen hangen allemaal lampionnetjes en de sfeer is zo relax. Ze verkopen hier heel veel kunst. Schilderijen, houtkunstwerken enz. Ook staat Hoi An bekend dat je hier heel goedkoop op maat gemaakte schoenen en kleren kunt kopen. We vonden een leuk lokaal marktje en een foodcourt, waar we echt overheerlijk geluncht hebben voor 20000 Dong (€0,75). Na de lunch zijn we terug naar het hotel gegaan. Robert en ik zijn lekker even gaan zwemmen. Ofja lekker, het is hier frisjes zo'n 20 graden en het water was ook koud. Maar we hebben een zware nacht achter de rug en we knapte hier wel even van op. Daarna hebben we even een paar uurtjes op bed uitgerust. Op een gegeven moment zagen we de lucht verkleuren en we besloten de zonsondergang te gaan bekijken. Snel op het fietsje gestapt en na 4 minuten fietsen kwamen we erachter dat er weinig zonsondergang zal zijn. Er was al de gehele dag, en op dat moment geen zon te bekennen. Aangezien we honger hadden zijn we maar weer naar de foodcourt gereden waar we een lokaal, echt Hoi An's gerecht hebben gegeten, Cao Loa ofzoiets...een soort noodelsgerecht. Het was lekker maar niet zo heel speciaal. Hierna zijn we met de fiets naar het dichtbij liggen eiland gefietst, genaamd Ai Hon. Het zag er vanaf de andere kant van het water gezellig uit door de vele lichtjes. Het bleken allemaal barretjes en restaurantjes te zijn. Overal in Hoi An (en het aanliggende eilandje Ai Hon) bieden ze kookcursussen aan. Wij vonden nu een plaats die het goedkoop aanbood. De mensen waren heel erg leuk en we mochten kiezen welke gerechten we wilden koken. Dat hadden we nog nergens gezien dus besloten de kookcursus voor de volgende avond te boeken. Het kostte ongeveer €10,-. Daarna zijn we terecht gekomen bij de Good & Cheap bar. Hier hebben we lekker zitten poolen en hier hebben we 2 Zuid-Afrikanen leren kennen waarna we samen er een gezellige avond van hebben gemaakt. Rond een uur of 1 zijn we op z'n Hollands, sinds 3,5 maand terug naar het hotel gefietst. Die Zuid-Afrikanen zaten achterop bij ons en ze keken hun ogen uit dat wij, terwijl we alcohol genuttigd hadden nog zo goed kunnen fietsen. Wij als Hollanders vinden het maar normaal. Eenmaal bij het hotel aangekomen zijn we lekker gaan slapen. De dag erna zijn we 's morgensvroeg weer naar de foodcourt gefietst om te gaan ontbijten, ja het is zo goed en zo veel en dat voor maar €0,75, het is ongelooflijk. Hier in Hoi An zijn veel hele oude traditionele huisjes die je kunt bezoeken. Het kost 120000 Dong en dan kun je 5 huisjes bezoeken, vrij duur vinden we maarja. Aangezien Renee, waar we een tijdje mee gereisd hebben de volgende dag hier arriveert hadden we besloten om samen met haar die huisjes te gaan bezoeken. We kwamen langs de ticketoffice die ons de kaartjes wilde verkopen, we zouden ze de volgende dag gewoon kunnen gebruiken maar we besloten de tickets maar gewoon morgen te halen. Hierna zijn we de omgeving buiten Hoi An gaan verkennen. We hadden bij het hotel een kaart gekregen en we besloten naar het strand te fietsen, ik ging ervan uit dat het een zwemplek bij de rivier was. Dat noemen ze in Azië ook een strand. We reden echt door de wijkjes waar geen enkele toeristen komen. Alle lokale mensen kijken je aan en je krijgt vele reacties. Het is moeilijk uit te leggen maar je begeven in de niet toeristische delen is al een ervaring opzich. We reden over een heel klein weggetje en zagen een uithangbordje met Cafe hangen, het bordje was vaag en verwaarloosd maar we besloten maar naar binnen te gaan om te kijken of we een kopje koffie konden krijgen. Er was daar een oud vrouwtje en ze snapte precies wat we wilden. We kregen echte Vietnamese koffie die normaal gezien overheerlijk is maar ditmaal was er een halve kilo suiker bijgegooid. Dit cafeetje was gewoon bij een gezin thuis en ze probeerden ons van alles en nog wat te vertellen. Hele lieve mensen maar ze spraken geen woord Engels. Eigenlijk is het een beetje ongemakkelijk maar om je op zo'n plekjes te begeven is geweldig. Nadat we onze koffie ophadden zijn we dan maar verder gegaan. We besloten naar een Pagoda te fietsen en daar aangekomen bleek die helaas gesloten te zijn. Hierna weer verder gefietst op weg naar het strand. Na zo'n 4 kilometer fietsen arriveerden we daar. We zagen een groot strand en de zee. Ik had helemaal niet in de gaten dat Hoi An zo dicht bij de zee was dus dat was best een vreemd moment. Verder was het op dit moment veel te koud om op het strand te gaan liggen dus hadden we wat foto's gemaakt waarna we weer snel verder zijn gegaan. We besloten ergens te gaan lunchen. Robert en Anna gingen een broodje eten, ik wachtte op een Aziatisch eettentje. Nadat hun gegeten hadden zochten we een restaurantje voor mij. Dat viel hier niet mee. Na een tijdje fietsen reden we een zandweggetje in die ons zou brengen naar een riviertje die vol met palmbomen zou staan. Onderweg zagen we iets wat leek op een restaurantje en besloten een kijkje te nemen. Er kwam een man naar ons toe die ons hielp. Hij sprak een heel klein beetje Engels en hij vertelde ons dat we hier konden eten. Met handen en voetenwerk hebben we uiteindelijk iets weten te bestellen. Hij beeldde dieren uit en aan de hand daarvan wisten we dat we eend besteld hadden. Aangezien de plek waar we ons begaven verwachtte we niets van deze maaltijd. Terwijl wij op het eten zaten te wachten kwam de man de hele tijd met ons praten, voor zover als het ging. We kregen homemade rijstwijn van hem en hij nodigde ons uit om die avond gezellig rijstwijn te komen drinken. Gelukkig hadden we kookcursus die avond en hadden we een goede smoes om een avondje spiritus drinken af te slaan. Na een tijdje kwam het eten, een schitterend bord eten. Lekker rijst met veel groenten en lekkere malse eend. Geweldig gekruid en we hadden hier echt enorm van zitten smullen. Ongelooflijk. Nadat we klaar waren met eten zijn we terug gegaan naar het hotel. Hier hebben we lekker een tijdje gechilld en om 16:45 waren we aangefietst naar onze kookcursus. Eenmaal daar aangekomen werden we zeer vriendelijk ontvangen, we kregen een schort om en een kookmuts op en we moesten midden in het restaurant aan een lange tafel plaatsnemen. Het vrouwtje zette er een kookpitje neer en een schaal met diverse soorten groenten. We kregen pen en papier om notities te maken en onze kookles begon. Als eerste begonnen we natuurlijk met echte Vietnamese loempia's. We sneden de groente, de kip en de eend en we rolden de loempia's waarna we ze in olie bakten. Ook kregen we alle 3 een soort rasp, die we als souvenir mee naar huis mochten nemen. We hadden in totaal 13 loempia's gemaakt waarna we ze op mochten eten. Ze waren echt heerlijk!! Hierna zijn we een traditioneel Vietnamees gerecht gaan maken, Pho (je spreekt het uit als Feueu) het is een noodlessoep met biefstuk. Het gerecht was makkelijk te maken maar erg lekker. Hierna maakten we Sweet & Sour met varkensvlees en groenten. We werkten gelukkig niet met saus uit een potje maar we moesten de zoet zuur zelf maken d.m.v. Ananas tomaat enz. Een ONGELOOFLIJK lekker en mooi gerechtje. Hierna gingen we een Garnalencurry maken. Wederom heerlijk. Als toetje maakte ze voor ons een hele speciale bananenpannenkoek...1tje waar je echt je vingers bij aflikt. Helaas heb ik niet het recept van de pannenkoek maar alle andere recepten moet ik nog even typen en ik zal ze snel naar Nederland sturen :-). Het was een gezellige avond, de kookcursus was goed en we zaten echt bomvol. Hierna zijn we nog lekker even gaan biljarten. Een local daagde me uit en ik speelde hem helemaal van de mat af. Hij was supergoed, veeeeel beter dan ik maar elke bal die ik stootte ging erin, hij en ikzelf ook wisten niet wat er gebeurde. Hij wilde daarna voor geld spelen maar daar ga ik niet aan beginnen. Deze avond zijn we lekker op tijd te bed gegaan. De volgende morgen arriveerde Renee waarmee we afgesproken hadden om de oude huisjes te gaan bezoeken. We hadden enorm geluk, normaal is de entree behoorlijk prijzig maar vandaag was alles gratis. Hoi An stond deze dag precies 14 jaar op de UNESCO werelderfgoedlijst en het was dus feest. Mazzellll, en zeker aangezien de ticketoffice ons de dag ervoor een ticket voor vandaag nog ff wilde aansmeren...hoezo naaistreek :-)
Maargoed, we konden nu alles bezoeken wat we wilden en we hebben daar goed gebruik van gemaakt. De huisjes waren prachtig, heel mooi interieur, met hout en versieringen. Ja moeilijk uit te leggen het was gewoon prachtig. Helaas was het wel een beetje druk. Rond een uur of 15:00 is Renee naar haar hotel gegaan want ze had een zware reis die afgelopen nacht achter de rug. Robert Anna en ik zijn toen op zoek gegaan naar een easyrider(motorrijder) en 2 motorscooters omdat we de dag erna verder willen reizen naar Hue, de vroegere hoofdstad van Vietnam. Normaal gaan we met de bus, maar deze reis blijkt daar te mooi voor te zijn. Een lange weg langs de kust waarna je de bergen in rijd. De weg door de bergen heet de Hai Van Pass (zee wolken weg) en blijkt 1 van de mooiste wegen in de wereld te zijn. De weg is beroemd geworden vanwege het ongelofelijk mooie uitzicht en omdat TopGear (een autoprogramma) hier een aflevering heeft opgenomen.
We vonden een easyrider die ons wilde helpen. Anna kon bij hem achterop en Robert en ik kregen onze eigen motorscooter, we vonden het te duur. Hierna zijn we terug naar ons hotel gegaan en hebben we lekker zitten chillen. Maar het werd al laat en we hadden nog steeds niks geregeld voor de volgende dag, we dachten al dat het een moeilijke taak zou worden om het nog te regelen. We zijn op pad gegaan om nog een gokje te wagen. We besloten een reisbureau binnen te stappen om daar gewoon uit te leggen waar we naar op zoek waren. Meestal kennen ze hier altijd wel iemand en als ze wat geld kunnen verdienen word er wel wat geregeld. Zo was het ook en ze gaven ons in eerste instantie al een goede prijs. Toch nog wat afgepingeld en uiteindelijk voor 33 dollar een deal gemaakt. De volgende dag zouden we om 09:30 worden opgehaald. Hierna zijn we lekker wat gaan eten en zijn we op tijd gaan slapen. De dag erna 's morgens nog even bij de foodcourt gegeten en een ipod van een kennis van me opgehaald bij een hotel, die was hij daar vergeten en hij komt hem in thailand weer bij me ophalen.
Daarna terug naar het hotel en om 09:30 arriveerden onze motorscooters en een easyrider. Het was een vriendelijke jonge gast. Hij bond onze backpacks achter op de motors en we begonnen aan onze 150 km lange rit. We hadden mazzel want het was eindelijk weer eens een lekkere zonnige dag. Na 15 minuten rijden begaf Robert zn motor het. Pfff, de easyrider ging met de motor naar de garage en na 30 minuten langs de kant van de weg gewacht te hebben kwam hij weer terug. Nieuwe versnellingsbak erin gezet en we konden weer verder. Na ongeveer een half uur langs de zee gereden te hebben kwamen we aan bij Marble mountain. Beneden aan de voet van de berg zaten allemaal winkels die marmeren beelden verkochten. Echt de mooiste beelden maar ze zijn een beetje te zwaar voor in mijn backpack. Nadat we wat beelden bekeken hadden zijn we de berg gaan beklimmen. Het is hier schitterend, veel gesteente en veel begroeiing. Als eerste kwamen we bij een mooi tempeltje aan. Nadat we die bezichtigd hadden zijn we verder omhoog geklommen. Prachtig uitzicht over de stad en de zee. De berg zit vol met grotten. In elke grot staan allemaal boeddha beelden, gekapt uit het gesteende van de berg. Het is prachtig en erg indrukwekkend om te zien. Nadat we op de top van de berg gestaan hadden en even van het uitzicht genoten hadden zijn we weer naar beneden gegaan. Nog even een ongelooflijk mooie grot in de andere berg bezichtigd en daarna weer op de motor gestapt. We reden verder langs de kust en we reden door de stad Danang, een hele grote strandplaats. Na 15 minuten lekker langs de kust daar gereden te hebben kwamen we aan bij een gigantische brug, de grootste die ik ooit gezien heb. Het voelt op dit moment echt ongelooflijk, ja de reis is begonnen...een enorm kippenvelmoment. Over deze brug rijden, op een motortje, het uitzicht over de zee en over de immense stad in Vietnam is onbeschrijfelijk. Na nog 15 minuten rijden reden we Danang uit en we reden de bergen in. Pfff..hier keken we al lange tijd naar uit..de Hai Van Pass. Het is schitterend, links van je hoge groene bergen en rechts van je geweldig uitzicht over zee. We passeerden zoveel fotomomenten maar onze gids bleef maar rijden. Na een tijdje kon ik het niet meer aan en ik besloot maar gewoon te stoppen. Met als gevolg 1 van mijn mooiste foto's die ik tot nu toe gemaakt heb, vind ik. Daarna flink gas gegeven om weer bij te trekken. De weg is goed, strak lekkere bochtjes...gewoon heerlijk om te rijden. Af en toe lopen er zwijntjes koeien of geitjes wat het extra leuk maakt. Op een gegeven moment stopt de easyrider. Op een magistrale plek, hoog in de bergen met geweldig uitzicht over de zee. Ook lag hier een gigagrote steen, op het randje van de afgrond. Hier kon je opklimmen en heerlijk genieten van het uitzicht. Onbeschrijflijk! Ik zat lekker op de rots te genieten en toen kwam er een klein jong hondje aan die er ook opgeklommen was. Hij kwam met me spelen en vechten...ongelooflijk omdat op zo'n plek te doen, zo vet! Helaas moesten we na 20 minuten de reis weer vervolgen aangezien we voor het donker in Hue wilden zijn. De weg door de bergen bleef spectaculair. Nadat we deze afgelegd hadden stond ons nog een ritje langs de zee van 60 kilometer te wachten. Nog even lekker geluncht. We stopten nog bij een heel klein authentiek vissershaventje waar we nog wat mooie foto's gemaakt hebben. Daarna weer verder. Eenmaal in de stad aangekomen was het echt superdruk met motoren. 100-en....ja we zaten middenin de spits. Het was uitkijken geblazen maar het was in 1 woord geweldig. Echt supergaaf! Iedereen scheurt door elkaar heen, spookrijders zijn net zo normaal als niet-spookrijders en er word zoveel getoeterd dat je niet meer weet van waar en waarom er getoeterd word. Het was zo cool. Gelukkig was heel de reis supergoed verlopen, met overheerlijk weer en om 16:30 arriveerden we op de plek van bestemming. Bij het tweede guesthouse wat we bezochten checkten we in. Ze boden ons een kamer aan voor 3 dollar per persoon. Perfect. Nadat we onze spullen gedropt hadden hadden we wel een koud biertje verdiend. Wat gegeten en een potje gepoold. Even wat rondgewandeld en op tijd naar bed, het was toch een best zware dag geweest. De volgende dag gingen we per voet de stad verkennen. Nadat we lekker ontbeten hadden zijn we naar de andere kant van de rivier gewandeld. We ontdekten een hele grote schitterende lokale markt. Hier was ik aan toe en ik heb hier dan ook enorm van genoten. Hierna een grote supermarkt bezocht en daarna naar het Citadel gegaan. Het is het oude keizerlijk paleis in de verboden stad. De entree was prijzig maar we besloten het te gaan bezoeken. Het begon heel goed, een prachtige tuin en een geweldige ontvangstruimte. We keken een demonstratiefilm waar alles haarfijn werd uitgelegd. Hierna gingen we verder om het complex te bekijken. Het viel tegen, een grote kale tuin met daarom heen wat gebouwtjes waar heel weinig te zien was. En die gebouwtjes waren ze ook nog helemaal aan het verbouwen, het zag er niet uit. Gelukkig hadden Robert en ik een veer gekocht waar de lokale mee voet"ballen". Hier hebben we ons een goed half uurtje mee vermaakt waarna we het laatste stukje van het complex gingen bezoeken. Gelukkig was dit wel een heel mooi gebouw, van binnen en van buiten. Hierna wilden we naar het museum maar we zagen dat er ook nog wat oude tempels zich op het complex bevinden. We besloten die te gaan bezoeken, we hadden nog een uurtje voordat het ging sluiten. Wat ben ik blij dat we dit nog gedaan hadden, dit maakte heel de dag goed. Een x aantal hele mooie gebouwen ter ere van de keizers en een x aantal tempels. Vietnamezen in special kledij die muziek maakten enz. Dit gedeelte was schitterend en we hadden het nog bijna gemist. Nadat we dit alles gezien hadden zijn we met een goed en voldaan gevoel terug gegaan naar ons guesthouse. Ons even opgefrist en lekker uitgerust. Voor de dag erna een fiets gehuurd om de keizerlijke graven te gaan bezoeken. Deze avond hebben we lekker genoten van een 4 gangenmenu voor maarliefst €3,-. Het was redelijk goed, een 6je :-). Daarna zijn we naar een kroegje gegaan maar dat hadden we na 2 minuten al gezien aangezien hier alles 3 x over de kop is gegaan. We hebben toen plaats genomen tussen de lokale, die op een krukje aan de kant van de weg goedkope biertjes zaten te drinken. Erg gezellig...ook leerden we hier een stelletje uit Colorado kennen waar we verder heel de avond mee hebben doorgebracht. Daarna lekker geslapen, 's morgens de fiets gepakt en naar een heel gezellig lokaal restaurantje gegaan waar we heerlijk en goedkoop hebben ontbeten. Hierna zijn we naar het museum gefietst maar die waren net 2 uurtjes gesloten, dus we besloten eerst 8 kilometer verder de beroemde tombe van Tu Duc te bezoeken. Een graf van de langst regerende keizer van Vietnam. De tombe was vrij gemakkelijk te vinden en de weg was op een paar heuveltjes na vrij goed. Onderweg bezochten we nog wat kerkhofjes, om alvast in de stemming te komen. Eenmaal bij de tombe aangekomen moesten we parkeergeld voor de fietsen betalen, ja als ze hier ergens geld mee kunnen verdienen dan doen ze het ook. We besloten een bakje koffie bij een restaurant te drinken waar we dan gratis onze fiets mochten parkeren. De entree van de tombe was 80000 Dong, redelijk aan de prijs. We baalden hier van aangezien de dag ervoor een klein beetje was tegengevallen. Maar we besloten maar gewoon een kijkje te nemen. Eenmaal het complex binnengetreden waren we vrijwel direct erg opgelucht. Een schitterend complex in de bossen. Met een x aantal mooie gebouwen en een mooie vijver. Je kon hier een redelijke grote ronde gaan wandelen. Na eventjes gelopen te hebben kwamen we aan bij de tombe, een speciale plek in Vietnam en het zag er allemaal netjes uit. Hierna bezochten we de tombe van zijn vrouw. We dronken nog wat koffie bij een heel vriendelijk mannetje, bezochten nog wat gebouwtjes waarna we het hier wel gezien hadden. Terug naar onze fietsen gegaan en terug gefietst richting het centrum. We zijn ergens op straat lekker gaan lunchen waarna we het museum gingen bezoeken. Helaas kregen we het niet gevonden en na een tijdje rondgevraagd en rondgefietst te hebben besloten we verder te rijden naar een pagoda. Na zo'n 4 kilometer fietsen hadden we hem gevonden. Een schitterend ding, en erg bijzonder was dat de monniken net aan het bidden waren. Wat ik nog niet eerder gezien had was dat er allemaal jonge monniken met een heel raar kapsel aanwezig waren. Wat dat precies was weet ik nog steeds niet. Ook hadden ze hier een mooie tuin waar we lekker gewandeld hebben. Hierna zijn we terug gegaan naar het guesthouse, we moesten nog het 1 en ander uitzoeken hoe we de dag erna ons zouden verplaatsen naar Phong Nha. Onderweg nog gestopt bij een megawall waar ik mijn eerste hamburger in 3,5 maand gegeten heb. Primeur.. Hierna moesten we de brug oversteken waar een file stond van 100-en motorrijders, het duurde wel 20 minuten voordat we de brug over waren en het was een erg leuk moment om je middenin die chaos te bevinden. Eenmaal bij het guesthouse aangekomen hebben we uitgezocht en geregeld hoe we de dag erna zouden verder reizen. We hebben nog ergens wat gegeten en zijn daarna al vroeg te bed gegaan. Om 07:30 werden we opgehaald door een minivan. Van te voren nog even op straat gegeten en daarna vertrokken. Het busje reed naar het busstation waar we een uur moesten wachten tot heel het busje vol zat met mensen. Wij 3en waren de enige blanke. Na een paar uur rijden arriveerden we bij een busstation waar we 2 uur moesten wachten en dan over moesten stappen in een lokale bus die ons naar Phong Nha zou brengen. Ondertussen ergens gegeten en daarna met de bus vertrokken. De lokale busritten zijn ervaringen opzich, ditmaal werden op het dak allemaal gigantische pvcpijpen vervoerd en in de bus een x aantal kruiwagens, uithangborden, glazen ramen en ik weet niet wat allemaal. Verder zat de bus stampvol met mensen. Na een uurtje rijden hoorden we een knal en onze bus rijd de berm in. Ik zat helemaal rechtsachterin en het leek er op dat de bus ging kantelen. Ja ik kneep hem wel maar gelukkig kiepte hij net niet om. In 1 x was er een heleboel heisa in de bus, we hadden een ongeluk gehad met een motorrijder. Ik keek achterom en jawel, een motor en 2 personen op de grond. Ze hadden echt veel pijn en we schrokken hier enorm van. Al snel gingen de aanwezige personen naar de motorrijders toe en binnen de korste keren stroomde heel de bus ook leeg. Na een x aantal minuten stond de motorrijder gelukkig op, bloedend en waggelend. Ik was al lang blij dat hij nog leefde. Nadat de buschauffeur zag dat hij "in orde" was begon de ellende pas echt. Het ging erover wie zijn fout het was, de buschauffeur werd gek en gaf de jongen de schuld. Ik heb het niet zien gebeuren maar het bleek wel degelijk de buschauffeur zijn schuld. Maar die man werd zo gek dat de jongen hem volgens mij al zijn geld gaf. De buschauffeur stapte in de bus en wilde aanrijden maar een vrouw, die de geldzaken van de bus regelt stond nog buiten. Toen kwam er een politieagent aan die buiten dienst was op dat moment. De rollen draaide uiteindelijk om en na veel gescheld en getier kreeg de jongen zijn geld terug. Het "geld"vrouwtje stapte weer in de bus en ze kreeg de volle lading van de chauffeur, dit bleef zo'n 15 minuten aan 1 stuk doorgaan. Wat een ellende... We moesten daarna nog een uur rijden maar dat verliep soepel. Eenmaal gearriveerd in Phong Nha, een schitterende bergachtige omgeving. Al snel vonden we een guesthouse, ik deelde mijn kamer met Jeff uit Canada en Ryan uit de US. Die avond hebben we gezellig een biertje gedronken, wat gegeten en op tijd te bed. We hadden voor 's morgens de wekker op 07:15 gezet, dan konden we even douchen en daarna een fiets gaan huren om Paradise Cave te bezoeken. Na het ontbijt gingen we een fiets huren maar ze hadden er maar 2, dat waren er 3 te weinig dus hebben we verder gekeken. Er werd ons een motor aangeboden voor een nog lagere prijs dan de fiets en we besloten er 3 te huren. Jeff ging bij mij achterop dus ik kon mooi de kosten delen. De weg naar Paradise Cave was een droom. Een geweldig natuur, groenblauw water, geweldige rotsformaties, koeien op de weg en boeren die met waterbuffels aan het werk waren, het was geweldig. Eenmaal aangekomen bij de 30 km verder liggende Paradise Cave hebben we even koffie gedronken, een ticket gehaald en het complex binnen gegaan. Na een wandeling van 1,5 km volgde er nog een stijle weg van 550 meter naar de ingang van de grot. We gingen naar binnen en het zag er al mooi en groot uit. Maar bij elke meter die we liepen werd het mooier. De grot was makkelijk toegankelijk, overal hadden ze trappen en wandelpaden gemaakt. De grot was GEWELDIG, en dat woord doet geen eer aan aan de grot. Alles was mooi verlicht en het was een compleet andere wereld in een berg. We konden de grot in tot 1 kilometer diep en je zag de waanzinnigste stalagmieten-tieten enz. Het was spectaculair. De grot is pas in 2011 ontdekt en blijkt 45 kilometer lang te zijn. Ja dit was vet, waarschijnlijk het mooiste wat ik in Vietnam gezien heb en ik raad dit echt iedereen aan. Nadat we dit paradijs bezocht hadden zijn we op de motor gestapt en teruggereden. Onderweg ergens geluncht en daarna nog gestopt bij een rots, die we freestyle beklommen hebben. Het was gevaarlijk maar wel echt kicken. Hierna zijn we terug naar het dorp gegaan. Ons plan veranderd zodat we deze avond nog door kunnen reizen met de nachtbus naar Hoian. Het schilt weer een dag en die dag kunnen we heel goed gebruiken aangezien er zo ongelooflijk veel te zien is in Vietnam. Na het boeken van deze ticket hebben we onze spullen gepakt, ergens wat gegeten en om 19:30 werden we opgehaald door een SUV (ja dat was Luxe) die ons naar een bushalte zou brengen waar de nachtbus langskomt. Daar zijn we net gearriveerd en over 5 minuten, rond 21:30 komt de grote bus hierlangs. Het word een lange reis maar als het goed is hebben we ieder een bed waardoor het reizen wel makkelijker gaat.
Zo, nu net gearriveerd in Hanoi rond 08:00. De busreis was goed verlopen, niet veel geslapen maargoed i survived.